- parlaq
- parlak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
parlaq — sif. 1. Parıldayan, işıq verən, işıldayan, işaran, parıltılı. Parlaq günəş. – Atabala . . parlaq şimal ulduzuna doğru yol aldılar. M. C.. Parlaq günün şöləsində; Gah yüyürür, gah dururdu. N. R.. // İşıqlı, ziyadar. Ancaq sol tərəfdə vağzalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lame’ — ə. parlaq, parlayan, işıldayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qərra’ — ə. parlaq, işıqlı, şöləli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəhra’ — ə. parlaq, işıqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ipək — 1. is. Tut yarpaqları ilə bəslənən barama qurdlarının əmələ gətirdiyi çox incə və parlaq tellər və bu tellərdən toxunan qiymətli parçalar. <Əsgər:> Çit, ipək, məxmər, bafta, tafta – hər şeyim var. Ü. H.. Bir yığın tüllərə və ipəklərə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mina — 1. <fr.> 1. Adətən torpağın, suyun səthinə və ya altına qoyulan, partladıcı maddəsi olan mərmi. Mina düzmək. Tanka qarşı mina. – Mərmi və mina ilə dağım dağım olan yerin bağrından . . tüstülər qalxırdı. Ə. Ə.. Mina gəmisi – güclü torpeda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tac — is. <fars.> 1. Hökmdarlıq rəmzi olaraq padşahların başlarına qoyduqları qızıl və cavahiratla bəzənmiş papaq. Padşah bunların ağıl dərrakəsin görüb, yavaşca durdu ayağa, tacı götürüb qoydu oğlanın başına. (Nağıl). <Vaqif:> Nifrət! Qan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Khalil Rza Uluturk — ( az. Xəlil Rza Ulutürk), (21 October 1932, Salyan – 22 June 1994, Baku) was an Azerbaijani poet.Education and careerIn 1954, he graduated from the Department of Journalism at Azerbaijan State University (currently Baku State University). He… … Wikipedia
lö’lö’ — ə. 1) inci, dürr; 2) m. gözəlin diş(lər)i. Lö’löi qəltan girdə, yumru inci; lö’löi xoşab iri, parlaq inci; lö’löi lə’la (d parlaq inci … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mah — f. bax: məh Mahi bustan bostan ayı (payızın ilk ayı); mahi əsəli «bal ayı» bəylə gəlinin evləndikdən sonra birgə yaşadıqları ilk ay; mahi hərəmeyn şiələrin məhərrəm və səfər aylarına verdikləri ad; mahi qəm qəm ayı (şiələrin məhərrəm ayına… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təbərzin — ə. 1) dərvişlərin gəzdirdikləri aypara şəklində balta; təbərzin; 2) ağ və parlaq və ya bərk və parlaq duz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti